به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، محققان امریکایی به تازگی نتایج مطالعات خود را در زمینه کاربرد آنتی بادی های لوپوس در درمان سرطان در یکی از مجله های Nature به نام Scientific Reports ارائه کرده اند. بیماران مبتلا به لوپوس آنتی بادی های زیادی  می سازند که به سلول های فرد حمله می کنند و باعث ایجادعلایم بیماری لوپوس می شوند.  برخی از این آنتی بادی ها به هسته سلول نفوذ کرده و به DNA آسیب می رسانند. پژوهشگران امریکایی می گویند آن ها به مطالعه این موضوع پرداخته اند که  آیا ممکن است بتوان از این قدرت آنتی بادی های فوق برای درمان سرطان سود جست.
کد ژنتیکی که تعیین می کند یک سلول چگونه باید عمل کند در DNA آن قرار دارد. آسیب به این کد می تواند باعث عملکرد غلط ، مرگ و یا تبدیل آن به یک سلول سرطانی شود. سلول های طبیعی مجهز به سیستم تعمیر DNA آسیب دیده هستند اما بسیاری از سلول های سرطانی دچار نقص در این سیستم می باشند و جهش های ژنتیکی در آن ها تجمع می یابد. این تفاوت سلول های طبیعی و سرطانی فرصتی را برای ابداع درمان هایی که به DNA آسیب می زنند و تنها سلول های سرطانی را  که توانایی ترمیم DNA  را ندارند از بین می برند،  فراهم می کند. از آن جایی که DNA  داخل هسته سلول قرار دارد رساندن دارو به آن با چالش همراه است. محققان امریکایی می گویند شاید بتوان از آنتی بادی های لوپوس در این زمینه سود جست.  آن ها پیشتر کشف کرده بودند یکی از آنتی بادی های لوپوس به نام 3E10  با مهار تعمیر DNA  ، سلول های سرطانی را به آسیب DNA   حساس می کند.تحقیقات آن ها همچنین  نشان داده است آنتی بادی دیگری به نام 5C6 برای سلول های سرطانی دچار نقص تعمیر DNA   سمی است.  آن ها می گویند اکنون می دانند بیش از یک آنتی بادی از آنتی بادی های لوپوس اثر اتنخابی بر روی سلول های سرطانی دارند و ممکن است آنتی بادی های دیگری که پتانسیل درمانی بیشتری نیز داشته باشند در آینده کشف شوند.
پایان مطلب/